heel soms kan het gebeuren dat je keel
zijn speeksel absorbeert – DNA kiemt tot iets ziekelijks
zo sterk dat er haartjes ontstaan die je uit moet braken
zoals de straatkatten die gaatjes maken in je vuilniszakken
(en je vrouwelijkheid)
zo worden jongens gemaakt
onschuldige meisjes met mascara-ogen worden meedogenloos
meegezogen meegenomen in de verleidelijke mannelijkheid
met beloftes van een lijf waar mensen niet op geilen
je gaatjes groeien dicht
ze kunnen minder goed bij je naar binnen kijken
de straatkatten lopen angstig in grote bogen om je heen
het vuilnis wordt niet opgehaald
de zon bakt
er ontstaan naast haartjes ook broeikasgassen
ik had hem niet mogen kussen want toen hij
zijn ogen sloot heb ik zijn mond gestolen
en op de mijne geplakt en zijn handen hielden de mijne vast
en ik heb zijn vormen geleerd en in mezelf uitgehouwen
als een plastic namaakbeeld adonis met penis die ik mis
schep een crisis uit zijn rib en catharsis uit het bloed op zijn lip
ik weet dat er iets mis is – de gaten worden kraters – ik sluit
zet het verlangen naar hem buiten
aan zijn lot overgelaten
laat de straatkatten plassen op het idee dat ik geen meisje ben
ik had hem niet mogen kussen
ik mag niet willen zijn wat ik liefheb
maar imitatie is de hoogste vorm van vleierij
of niet?