op de eerste dag van de ramadan eet ik Hamka’s chips in mijn gebedskleren
naast de schuifdeuren van de Vomar met de bon nog tussen mijn vingers voeten gepropt in sokken geschoven in slippers gestolen van een aanbidder die strass steentjes laat liggen na zonsondergang barricadeert onze imam de deur naar de buitenwereld snurkt soms zachtjes in de microfoon tegen zijn lippen
ik wil dat zijn bidvlek mij aanstaart
ik heb bidvlekken op mijn knieën
mijn moeders rug maakt een kromming
volgens mijn halfbroer voor Jezus
althans ik denk dat hij dat zou zeggen ik heb een kinderfoto in mijn handen gekregen mijn vader nam een barbershop over heeft geleerd hoe je in randen knipt totdat er niets meer overblijft Taylor Swift laat hij leeglopen in zijn Suzuki waarvan de banden niet weten of ze vooruitgaan voorruiten besmeurd worden met glitters zo korrelig dat hij de dader moet zijn hij zoekt een eenling in een kluizenaar
hij zei dat alles op z’n tijd komt
hij zet mij af op bruggen
hij kan niet over grenzen
niet zonder terug te keren