je ligt in bed en de meeuwen koeren
als duiven die in de cocaïne gevallen zijn
de geur van versgebakken brood
komt door het open raam naar binnen
de schemernacht glipt mee en nestelt zich
in je onderbuik – wiet wordt niet
als geneesmiddel gebruikt vanwege de
mogelijke dodelijke bijwerkingen:
hallucinaties, psychose, droge mond,
een zwaar gevoel als je wakker wordt
en je merkt dat er chocoladevlekken zijn
op je witte t-shirt en je denkt aan modder
en hoe iedereen haar haat en je denkt
aan regen en hoe je daar nooit in mocht spelen
hoe je leefde in een constante alertheid
voor een verkoudheid die nooit ging komen
een auto-ongeluk dat niet zou gebeuren
een liefje dat je niet zou dumpen
doemdenken, pompoendenken,
vanbinnen uit ben je soep aan het worden
maar de nacht draagt een november in zich
die zacht voor je zal zijn, wees niet bang,
om middernacht verandert er iets,
een cataclysme, een aneurysma, een anachronisme
de meeuwen zullen niet meer koeren
de bakker gaat op pensioen
je doet de volgende ochtend je t-shirt uit
en lepelt het verdriet uit jezelf –
als soep uit een kom
als vruchtvlees uit een pompoen