dorre bedding gilt onder mijn laarzen
buiten huiveren de schimmen broos
het manus van hand, de manie van handen
al dit vrij dat onder vingers danst
13,8 miljard fragmenten niet te kennen
straten vallen leeg, alles zakt in elkaar
maak nu plannen om vanaf te wijken
gaaf in de arm van een zomerstorm
draag het zonder zin als zijde
in elkaar als donder zo verteerd
achter ons hoogland wreken de groeven
zich zonder vrucht vernieuwd