mijn tepels zijn hard maar
dat is van de kou en mijn clit zoemt zoals een microgolf
maar dat is niet omdat ik aan jou denk het plastic bakje waar je eten in zat is gesmolten
tot een onherkenbare vorm je spaghetti aangekoekt, ongekruid, benen gespreid,
bloeddruppels tomatensaus op het witte tafellaken het gehakt kiezeltjes
opgedroogd wc-papier
die tussen je kiezen knarsen
je eten was lauw
je stak je vork in het stopcontact
radiogolven verkrachten in je oren
wees stil geef je over aan mijn pulserende seconden
10 9 8
tel de rimpels op mijn lippen
ik vergeet steeds water te drinken
mijn speeksel is dik, lokmiddel, bindmiddel
oersoep
soms kus ik jou maar om te kussen
om jou even
de verantwoordelijkheid te geven
voor mijn ademhaling
7 6 5
je streelt graag over mijn wandtapijten
verstopt je daar waar thuiszijn spanning ontmoet
als een huistv die plots aanspringt
of een friteuse die de boel afbrandt
4 3 2
mijn tepels zijn hard maar dat is van de kou
ik ben ondoordringbaar, Russische toendra
ik heb vrouwen in mij zoals Matroesjka’s
elk een raardere vorm, rood geverfd hard hout
gekoloniseerd door meelwormen
gaten die een labyrint vormen
ruwe rotswanden die samentrekken
en je adamsappel tot appelmoes knijpen
1 0
ik ben ook maar iets
dat je op moet laden
af moet breken in cijfers nul-een-nul-nul-een-nul
uit moet kleden strippen de kabel naakt maken navelstreng doorknippen
een onderbroek bestaat ook maar uit hele
dunne draadjes en als je in mij prutst zie dan
dat je je niet prikt of elektrocuteert
aan wat je van mij hebt blootgelegd
geef je over aan de rode seconden
plooi je knieën en hang onder mij
als een loodgieter
zoek het lekken, het druppen, het hunkeren
geef je over
tot ik
ping