Lamin Barrow : Dit is hoe het eruit komt, en als je dat aan kan, ben je cool

Lamin Barrow groeit in hoog tempo uit tot een bekende naam binnen de spoken-wordscene. Hij treedt op als Tha RainX  en ik stel hem hier op Vuurland graag in vijf afleveringen voor, waarin we steeds een ander aspect van zijn poëzie bespreken. Vandaag: message as a poet.

Ik nodig Lamin bij me uit om te eten. Ik voel me vrij volwassen, mensen uitnodigen bij mij thuis. Ik woon pas sinds 3 maanden op mezelf in Den Haag. En Lamin staat op het punt te verhuizen naar zijn eigen plekje in Amsterdam. Dus we hebben het na de groet bij de deur al gauw over meubels, niet-bestaande kookkunsten en ruimtes indelen. De ruimte die we onszelf willen toeëigenen.

Ik heb Lamin voor het eerst zien optreden tijdens de open mic van Spraakuhloos in 2018 in Rotterdam. Dat was ook meteen de eerste en laatste keer dat we een podium gedeeld hebben. We hebben elkaar daarna vaak genoeg toegejuicht en uitgenodigd op events. Tussen alle evenementen en avonden in drinken we thee, om elkaar beter te leren kennen en bij elkaar te checken hoe het gaat. 

Toen ik Lamin vroeg of hij met me in gesprek wilde over zijn werk en zijn leven, wist ik dat hij ja zou zeggen. Will there be food? grapte hij. Yes. Waar ik mezelf op betrapte was dat dit niet alleen vanzelfsprekend is voor ons als vrienden, maar ook dat er nog veel is dat ik wil leren van hem en over zijn makerschap.

Iets wat ik wilde je vragen: wat is iets wat veel mensen niet van je verwachten?

Ik denk mijn plezierige kant, omdat mijn poëzie echt heel intens en serieus is, dus mensen verwachten dat ik doorga met dat verhaal op mijn manier van zijn. Maar mensen zoals jij zijn  waarschijnlijk wel gewend aan mijn sarcastische, vrolijke kant. Voor andere mensen komt die echt als een verrassing.

Want je bent grappig?

Want ik ben grappig. Mijn poëzie gaat eigenlijk over de dingen waar ik boos over ben en vaak ontstaat die vanuit eenzaamheid. En vanuit onzekerheid en soms uit een gevoel van verlaten zijn. En de noodzaak om die dingen in mijn verhaal over te brengen – mensen hebben de neiging om me misschien daarop te beoordelen. Maar ja, als ik mijn plezier laat zien, mijn dansbewegingen en mijn eigenwijsheid….

Ja, je kunt heel goed dansen, absoluut.

Dat vind ik ook. 

Op een bepaalde manier kun je zeggen dat wat jij schrijft een uitlaatklep is om emoties of dit duistere rijk onder ogen te zien. 

Ja, ik denk dat poëzie me de ruimte geeft om echt recht te doen aan mijn emoties.

En is dat dan je boodschap als dichter?

Ik denk niet helemaal, maar in veel gevallen wel.

Ik vraag dit naar aanleiding van de gedichten die je met me hebt gedeeld. Take my silence as charity (This is a poem of speaking silence) deel één en twee. In deel twee staat het volgende: 

‘As if poetry is not trying to punch windows between my teeth, 

begging me to speak into silence, 

see silence has never refused me.’ 

Ja, ik denk dat dit ook te maken heeft met verwachtingen en wat er na die verwachtingen teruggegeven wordt. In deze regel zeg ik eigenlijk meer dat ik van stilte houd, omdat stilte me in staat stelt om met mezelf verbonden te zijn en mijn emoties te kennen of te kunnen ontrafelen waar ze vandaan komen en wat ik met die emoties wil bereiken. En dus is stilte in feite een manier om te proberen de stilte in mij te doorbreken.

O, dus stilte verbreekt de stilte in jou?

Spreken verbreekt de stilte in mij. Poëzie doet dat voor mij. Ik denk dat ik meestal een heel ontspannen, gereserveerde persoon ben. Maar mijn poëzie is het tegenovergestelde daarvan. Het is niet alsof die cool is.

Het is inderdaad niet ontspannen.

Not a cool boy.

Nee, maar je poëzie is toegestaan. Hij is heel mooi en heel echt. Je poëzie voelt heel logisch als ik ernaar luister. Alles vloeit in elkaar over. En ja, daar zit schoonheid in. Soms heb ik het gevoel dat mensen trucjes uithalen als ze poëzie schrijven of een verhaal vertellen. Maar bij jou voelt het alsof het schrijven recht uit het hart komt.

Ja, ik denk dat het ook uit een drang voortkomt. En dan hoef ik er geen spice doorheen te doen om het voor mijn publiek aangenaam te maken. Dit is hoe het eruit komt, en als je dat aan kan, ben je cool.

Je zei eerder, voordat ik ons ​​gesprek begon op te nemen, dat je begrepen wilt worden.

Ja, ik wil begrepen worden, maar als ik niet begrepen word, ga ik er mezelf niet voor afstraffen.

*

Website: https://laminbarrow.nl/  | Instagram:  https://www.instagram.com/tha_rainx/