Omdat ik mezelf soms tegenkom
in een bocht waar de wind
een lus draait in mijn haar
waar mijn lichaam als eerste remt
daarna mijn fiets die verder schuift
de trappers die knarsen als tanden
en ik die mezelf beveel
mondhoekstil te blijven staan
een verkeerde straat in te slaan
om dan toch het juiste huis te vinden
