je bevindt je aan de overkant

Tijdens de afgelopen Vuurlanddag namen alle Vuurlanders een foto mee en gaven die door aan elkaar, zonder erbij te vertellen wat het verhaal bij de foto was. In deze reeks lees je welke teksten ze bij de voor hen onbekende foto hebben geschreven. Deze week: Elisa Verkoelen schrijft een tekst bij de foto van Martijn van Bruggen.

*

je bevindt je aan de overkant

jij (degene van waaruit wordt gekeken) bevindt je tegenover
mij (ik ben degene die naar je kijkt)
vanonder een rode paraplu
leen je me een uitzicht uit

ik neem een natgeregende straat ter handen
een natgeregende straat die de dingen verticaal weerkaatst
al het rood van vandaag kleurt de lucht roze en
verkeer stroomt traag door de straat

we kijken uit over een langzame rivier
ik droom wel vaker van dit soort stromingen
ik droomde vannacht nog van een stroming zoals deze
(ik droomde een vis die nog leefde toen ik hem opgediend kreeg)
(en hoe ik de dode huid van de nog levende graat sneed)
het verkeer is een rivier
en dit tikkende geluid is de regen

stroming beweegt zich altijd van je af, alhoewel
je wel vaker zegt dat dingen zich van mij af bewegen
je zegt dat je met je niet-dominante hand moet schrijven
(onze linkerhanden) als je iets wilt onthouden
stroming beweegt zich van je af
met je rechterhand schrijven
zorgt dat je kunt vergeten