Ze staat op en probeert mee te doen.
Haar buik gaat naar binnen en naar buiten.
Met geluk ademt ze dan ook in en uit.
Kan ze met haar lippen een cirkel vormen en een vrolijk deuntje fluiten
Zo één dat rijmt met
Ja, paar drukke dagen achter de rug, maar ik sta nu hier.
Ze wrijft vaak over haar schouders,
en wacht niet op iemand anders die ze voor haar masseert.
Hetzelfde geld voor haar ogen, en waar ze naartoe staan gekeerd.
Even in je ogen wrijven, pagina weer refreshen
Even zien hoe ze kronen dragen, ze denkt dit zijn mijn mensen.
Ze leest de hashtags door en de blije gezichten,
ze proeft de klanken in haar mond, en dan heel voorzichtig
‘Ik wil leven’, fluistert ze.
Ze probeert mee te doen, snap je.
Haar buik gaat naar binnen en naar buiten.
Met geluk ademt ze in en kan ze uiten.
kan ze fluiten,
kan ze durven,
kan ze schreeuwen,
kan ze houden,
zonder schaamte
nog meer adem, en dan is het
‘ik wil leven! Ik wil leven! Ik wil leven! Ik wil leven!’
Ze kent die drukke dagen, het einde van die dagen, wanneer heel haar lichaam, zo zwaar net een zak cassave op haar bed vallen en dan al haar haren, die gevlochten waren, die beginnen te dansen totdat ze rondom haar nek in de verstrikt raken, ze proberen haar wakker te maken, op tijd te laten weten dat ze al een tijdje gestopt is met ademhalen. En dan niet balen, ons herinneren wat we net aan het fluisteren waren, of op instagram zagen, zeg het desnoods in het Engels om het makkelijker te maken. Want zo werken talen.
Vooral die een stukje van haar afstaan.
Geen Nederlands, of Frans,
Maar Hollywood en echt nep
Ze staat op en probeert mee te doen.
Buik naar binnen en naar buiten.
Met geluk ademt ze in en kan ze uiten,
Mond maakt circle, gaat ze nu fluiten
Zie je haar glimlach,
zie je haar huppel,
zie je haar in rokken en in broeken?
Maak snel een foto!
Maak snel een hashtag,
plak het op briefpapier voor in de lucht, zo komt het ook aan in Congo.
Dan hoor je haar stotteren in Swahili en zie je haar handpalmen snel heen en weer draaien.
Tramstoplichtgedrag en met onvoldoende ov saldo rijden.
En toch uitkijken
naar de volgende dag
Want ze zei dat ze wilde leven.
Iets concreter; niet zo verlegen,
ze zeggen ken je privilege, want dat is dit leven.
In Europa op platte moddergronden met skeletten, zit ze revolutienummers te neuriën terwijl ze ook op haar studieschuld moet letten, en het jongere broertje, de moeder, de zus, de plannen voor later, ze zal het beter doen, iemand noemt haar nu ook vader. Of-
jonge dame, je hebt iets laten vallen, het viel uit je boodschappentassen, ik denk dat je het zelf even moet gaan oprapen, ik wil het namelijk niet aanraken.
Dat was haar diploma, in één van de grote drie:
rechten, medicijnen of psychologie.
Maak ze trots.
Maak ze verbaasd.
Maak er wat van en trek het je niets
aan
je
haren trek het je niets aan je haren, trek het je niets aan je haren
Haren zijn het makkelijkst wanneer ze kort geknipt zijn.
Schoonheid nuances leert ze er ook bij.
Ze staat weer op en probeert mee te doen, snap je
Buik gaat naar binnen en naar buiten,
met geluk (met echt geluk!) ademt ze in en kan ze uiten,
mond maakt cirkel, ze gaat fluiten.
‘Ik wil leven,’ hijg ik
‘Ik wil leven,’ hijg ik
Hey! Someone shouts
Why is a black girl not talking about oppression?
‘Ik wil leven,’ hijg ik
She is already dying.