Zes poëtische reacties op bestaande gedichten

16

Boreling

Ola Enzler

Hoe maak je een eigen antwoord op een gedicht? Op de meest recente Vuurlanddag schreven Vuurlanders in korte tijd een gedicht als reactie op een bestaand gedicht dat ze aansprak. In deze reeks lees je zes resultaten daarvan. In deze aflevering: Ola reageert op ‘De nacht dat ik werd bezwangerd’ van Sasja Janssen uit de bundel Virgula (2021).

De gedichten van Janssen kolken van de beelden. Een mistige tepel, een onweersduistere zon, gouden kringen om de duivel te misleiden. Tijdens het lezen belandde ik in een droomachtige wereld bewoond door een meester, een meisje en haar drie minnaars, de boreling waar ze zich voor schaamt en de vroedvrouw met de spelende benen, die genadeloos haar handspade in het meisje steekt op zoek naar leven. Ik werd nieuwsgierig naar het perspectief van de boreling en schreef een reactie op het openingsgedicht van de bundel Virgula in de vorm van een illustratie en gedicht.

*

Boreling

ik ben de boreling
wiens naam je niet wil noemen
omdat ik de naam van de meester draag
je herkent hem in mijn trekken

er is geen moeder, alleen een vrouw
met een kindergezicht
die van de zwarte nacht tot de roze ochtend
probeert de duivel uit te bannen

was het bloed van mijn lichaam
de eelthanden van de vroedvrouw terwijl jij
op bed ligt met een natte doek over je ogen
en je handpalmen tegen je oren gedrukt

ik roep je maar word weggedragen
door een deur die het liefst gesloten blijft

de vader, de meester
bij lamplicht
schrijft hij mensen die hij nooit ontmoeten zal
ik zie alleen zijn gebogen achterhoofd