in juni riep een roze man dat ik net echt leek
in de ruimtes die krimpen is al geen plek voor ons
als het glas van de tafel via een broek
op de grond valt, denk ik laat lekken
in therapie vraagt ze me te nummeren
1: niet naar en 10: toch best een beetje naar
ik voel me alleen maar geleefd
maar geen zorgen, ook een ander is niet veilig
andere buurt, stad of ander land
ik voel me vrij of ik word ontnomen